کد مطلب:210830 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128
دعائی که امام صادق در ملاقات منصور خوانده
این دعا از خلوص نیت و صمیم ارادت و نهایت عبودیت و صفا بین بنده مرید با مراد حقیقی به صورت راز و نیاز عرضه شده است.
دعائی است كه اسم اعظم در آن است و چندین بار منصور متعنت خشمناك با غضب تمام امام را برای كشتن در دل شب احضار كرد و امام علیه السلام خود را به بركت این دعا نجات داد و صورت رسول خدا در حال حمله بر منصور پدیدار گردید و منصور بر خود بلرزید و منصرف شد و مراسم ارادت ظاهری به عمل آورد.
صدرالحفاظ ابی عبدالله محمد بن یوسف بن محمد قریشی گنجی شافعی متوفی 658 درباره ی امام صادق علیه السلام چنین می نویسد: [1] .
[ صفحه 330]
ابوعبدالله جعفر بن محمد الصادق (ع) و مولده بالمدینة سنة ثلاث و ثمانین اخبرنا ابراهیم كاشغری. باسناده عن الفضل بن ربیع قال حج ابوجعفر سنة سبع و اربعین و مائة 147 فقدم المدینه فقال ابعث الی جعفر بن محمد من یأتینی به قتلنی الله ان لم اقتله فامسكت عنه رجاء ان ینساه فاغلظ لی فی الثانیة فجئته به فقلت له جعفر بن محمد بالباب یا امیرالمؤمنین قال ائذن له فاذنت له فدخل فقال السلام علیك یا امیرالمؤمنین و رحمة الله و بركاته فقال لاسلم الله علیك یا عدو الله تلحد فی سلطانی و تبتغینی الغوائل فی ملكی قتلنی الله ان لم اقتلك.
قال جعفر یا امیرالمؤمنین ان سلیمان علیه السلام اعطی فشكرو ان ایوب ابتلی فصبر و ان یوسف ظلم فغفر و انت السنخ من ذلك فنكس طویلا ثم رفع رأسه فقال الی و عندی یا اباعبدالله البری الساحه السلیم الناحیة القلیل العافلة جزاك الله من ذی رحم افضل ما یجزی ذوی الارحام عن ارحامهم ثم تناول بیده فاجلسه مع علی مفرشه ثم قال یا غلام علی بالمنجفه مدهن كبیر فیه غالیه - فاتی به فغلفه بیده حتی عذت لحیته قاطرة ثم قال فی حفظ الله و كلائته یا ربیع الحق اباعبدالله جائزته و كسوته فانصرف فلحقته فقلت انی قد رأیت ما لم تر و رایت بعد ذلك ما قد رایت و قد رایتك تحرك شفتیك فما الذی قلت قال نعم انك رجل منا اهل البیت و لك محبة و ود.
قلت اللهم احرسنی بعینك التی لا تنام و اكفنی بركنك الذی لا یضام و اغفرلی بقدرتك علی لا اهلك و انت رجائی رب كم من نعمة انعمت بها علی قل لها شكری و كم بلیة ابتلیتنی بها قل عندها صبری فیا من قل عند نعمته شكری فلم یحرمنی و یا من قل عند بلیة صبری فلم یخذلنی و یا من رآنی علی الخطایا فلم یفضحنی یا ذاالمعروف الذی لا ینقضی ابدا و یا ذاالنعم التی لا تحصی ابدا اسألك ان تصلی علی محمد و علی آل محمد و بك ادرأ فی نحره و اعوذ بك من شره اللهم فاعنی علی دینی بدنیا و اعنی علی آخرتی بتقوائی و احفظنی فیما غبت عنه و لا تكلنی الی نفسی فیما قصرته یأمن لا تضره الذنوب و لا تنقصه المغفرة اغفرلی ما لا یضرك و اعطنی ما لا ینقصك انك انت الوهاب اسألك فرجا قریبا و صبرا جمیلا و رزقا واسعا و العافیة من جمیع البلاء و شكر العافیة. [2] .
[ صفحه 331]
دعائی است كه اسم اعظم در آن است و چندین بار منصور متعنت خشمناك با غضب تمام امام را برای كشتن در دل شب احضار كرد و امام علیه السلام خود را به بركت این دعا نجات داد و صورت رسول خدا در حال حمله بر منصور پدیدار گردید و منصور بر خود بلرزید و منصرف شد و مراسم ارادت ظاهری به عمل آورد.
صدرالحفاظ ابی عبدالله محمد بن یوسف بن محمد قریشی گنجی شافعی متوفی 658 درباره ی امام صادق علیه السلام چنین می نویسد: [1] .
[ صفحه 330]
ابوعبدالله جعفر بن محمد الصادق (ع) و مولده بالمدینة سنة ثلاث و ثمانین اخبرنا ابراهیم كاشغری. باسناده عن الفضل بن ربیع قال حج ابوجعفر سنة سبع و اربعین و مائة 147 فقدم المدینه فقال ابعث الی جعفر بن محمد من یأتینی به قتلنی الله ان لم اقتله فامسكت عنه رجاء ان ینساه فاغلظ لی فی الثانیة فجئته به فقلت له جعفر بن محمد بالباب یا امیرالمؤمنین قال ائذن له فاذنت له فدخل فقال السلام علیك یا امیرالمؤمنین و رحمة الله و بركاته فقال لاسلم الله علیك یا عدو الله تلحد فی سلطانی و تبتغینی الغوائل فی ملكی قتلنی الله ان لم اقتلك.
قال جعفر یا امیرالمؤمنین ان سلیمان علیه السلام اعطی فشكرو ان ایوب ابتلی فصبر و ان یوسف ظلم فغفر و انت السنخ من ذلك فنكس طویلا ثم رفع رأسه فقال الی و عندی یا اباعبدالله البری الساحه السلیم الناحیة القلیل العافلة جزاك الله من ذی رحم افضل ما یجزی ذوی الارحام عن ارحامهم ثم تناول بیده فاجلسه مع علی مفرشه ثم قال یا غلام علی بالمنجفه مدهن كبیر فیه غالیه - فاتی به فغلفه بیده حتی عذت لحیته قاطرة ثم قال فی حفظ الله و كلائته یا ربیع الحق اباعبدالله جائزته و كسوته فانصرف فلحقته فقلت انی قد رأیت ما لم تر و رایت بعد ذلك ما قد رایت و قد رایتك تحرك شفتیك فما الذی قلت قال نعم انك رجل منا اهل البیت و لك محبة و ود.
قلت اللهم احرسنی بعینك التی لا تنام و اكفنی بركنك الذی لا یضام و اغفرلی بقدرتك علی لا اهلك و انت رجائی رب كم من نعمة انعمت بها علی قل لها شكری و كم بلیة ابتلیتنی بها قل عندها صبری فیا من قل عند نعمته شكری فلم یحرمنی و یا من قل عند بلیة صبری فلم یخذلنی و یا من رآنی علی الخطایا فلم یفضحنی یا ذاالمعروف الذی لا ینقضی ابدا و یا ذاالنعم التی لا تحصی ابدا اسألك ان تصلی علی محمد و علی آل محمد و بك ادرأ فی نحره و اعوذ بك من شره اللهم فاعنی علی دینی بدنیا و اعنی علی آخرتی بتقوائی و احفظنی فیما غبت عنه و لا تكلنی الی نفسی فیما قصرته یأمن لا تضره الذنوب و لا تنقصه المغفرة اغفرلی ما لا یضرك و اعطنی ما لا ینقصك انك انت الوهاب اسألك فرجا قریبا و صبرا جمیلا و رزقا واسعا و العافیة من جمیع البلاء و شكر العافیة. [2] .
[ صفحه 331]
[1] كفاية الطالب في مناقب علي بن ابيطالب ص 307.
[2] حليةالاولياء ابونعيم اصفهاني ص 192 ج 3.